Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

ΩΡΙΩΝΕΣ κύκλος

Παρότι παρακολουθούσα το παλαιό Να η Ευκαιρία σχεδόν από την αρχή, εντούτοις δεν θυμόμουν την παρουσία, εκεί, του συγκροτήματος Ωρίωνες – διάβασα την πληροφορία στο ένθετο. (Θυμάμαι όμως, σε μια τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με τον κιθαρίστα Βασίλη Αβραμίδη, το 1996, να μου λέει πως το γκρουπ, με άλλο όνομα φυσικά, ως Familiar Love, υπήρχε από τις αρχές των seventies και πως είχε συμμετάσχει με τραγούδι του στο “Pop Festival ’73” – μια πληροφορία που, επίσης, αναγράφεται στο ένθετο). Βραβευμένοι, τον Ιανουάριο του 1978, στην κατηγορία «σύνθεση» από την τότε κριτική επιτροπή της εκπομπής (Γρηγόρης Γρηγορίου, Γιώργος Κατσαρός, Ροζίτα Σώκου, Γιάννης Φλερύ), οι Ωρίωνες κερδίζουν πάραυτα ένα δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Lyra/ Zodiac, η οποία και τυπώνει μετά από λίγο καιρό, σε κόκκινο 45άρι, δύο τραγούδια τους· το «Κουρδιστά ανθρωπάκια» (το κομμάτι για το οποίο είχαν βραβευθεί) και το «Για να ζήσει πιο καλά» [Zodiac ZS 8381].
Το πρώτο, να το πω από την αρχή, είναι πολύ καλό τραγούδι. Δεν εξετάζω το αν είναι συμβατό με τις εξελίξεις στο rock στα late seventies – το κομμάτι είναι της αισθητικής… Poll, Νοστράδαμος, Blue Birds και τα τοιαύτα –, αλλά το γεγονός ότι πρόκειται για πολύ καλή σύνθεση (γι’ αυτό και η βράβευση), αφού το τραγούδι κατ’ ουσία δεν έχει ρεφρέν, αλλά πέντε διαφορετικά ή… περίπου διαφορετικά κουπλέ! Τέτοια... σπατάλη επ’ ουδενί δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Και όμως πέρασε. Οι Ωρίωνες δεν προχώρησαν, με αποτέλεσμα, μέχρι το 1984, όταν το γκρουπ επανεμφανίστηκε στη δισκογραφία με dance ρεπερτόριο, να μην αξιωθούν άλλου ελληνόφωνου υλικού. Τώρα, 30 τόσα χρόνια αργότερα, η Anazitisi Records συγκεντρώνει οκτώ τραγούδια του συγκροτήματος (1978-1983), σ’ ένα LP που έχει τίτλο «Κύκλος», κόβοντας 200 αντίτυπα, προσφέροντας μαζί κι ένα 4σέλιδο LP-sized ένθετο. Φυσικά, τα τραγούδια του single εμπεριέχονται.
Για το «Κουρδιστά ανθρωπάκια» τα είπαμε. Ενδιαφέρον έχει όμως και το flip-side «Για να ζήσει πιο καλά» (πάντα κοντά στο ύφος των ύστερων Blue Birds), που είναι… προσεγμένο και καλοπαιγμένο. Από τα 6 ανέκδοτα ο «Παλιάτσος» (1979) reggae-φέρνει, αν και, πάλι, το στιχουργικό κομμάτι είναι early seventies. Τα υπόλοιπα πέντε κομμάτια προέρχονται όλα από τη διετία 1982-83, διαθέτουν μέρη με synthesizers και πνευστά, ενώ ο ήχος του γκρουπ θυμίζει τους πολύ γνωστούς και επιτυχημένους, τότε, 2002 GR. Το καλύτερο τραγούδι αυτής της περιόδου είναι ο «Ήρωας» (ανακαλεί στη μνήμη μου τη «Μαγική αυλή»), με στίχους κομματάκι… σκληρούς, για τα μέτρα της εποχής (αν και αναφέρονται στη χούντα θα μπορούσε να... παρεξηγηθούν, κι ας βρισκόμαστε στην πρώτη «πασοκική» τετραετία). Τους αντιγράφω: «Σε μια χώρα κάπου εκεί στη γη/ όπου θεοί είναι οι στρατηγοί/ δικτατορία χρόνια πάνω και σκοτάδι/ σχολεία υποχρεωτικά κρεμούν/ εικόνα του μεγάλου αρχηγού/ βιβλία ιστορίας έχουν πια αλλάξει/ σημαίες, δάφνες, εθνική γιορτή/ πλήθη πηγαίνουν στην παρέλαση/ κάποια ηλιόλουστη ημέρα του Απρίλη/ μεγάφωνα ουρλιάζουν, όλοι ριγούν/ σκύψτε οι αρχηγοί σας χαιρετούν/ με τρόμο κατεβάζει ο κόσμος το κεφάλι./ Όμως μέσα από το πλήθος νεανική μορφή/ ορμά, πυροβολάει τον αρχηγό, αστοχεί/ πλήθος καραμπινιέροι τον ρίχνουν καταγής/ στη φυλακή τον κλείνουν, λένε θα δικαστεί./Οο οοο με μια σφαίρα στο κεφάλι/Οο ο ο ήρωας ή αναρχικός».
Επαφή: www.anazitisirecords.com , www.oriones.gr 

3 σχόλια:

  1. δίστασα να το πάρω το LP, παρότι έχω αγοράσει τις περισσότερες ελληνικές επανεκδόσεις της Anazitisi (δεν με ενθουσίασαν όλες), αλλά θα το κάνω μάλλον. Ο λόγος μάλλον υποσυνείδητος : στις αρχές της δεκαετίας του 90 έπαιζε σε όλα τα μουσικά περιοδικά (από Ποπ + Ροκ μέχρι Metal Hammer) μία εντελώς ευτελής διαφήμιση για έναν δίσκο που είχαν τότε βγάλει οι Ωρίωνες, σε μία από τις πολλές εμφανίσεις τους, με απαράδεκτα μοτό του στυλ "αυτό είναι το ελληνικό ροκ" "το ιστορικότερο ελληνικό ροκ συγκρότημα" κλπ Σαν πρόωρο έντυπο telemarketing ήταν η όλη φάση. Και σήμερα βέβαια η αισθητική του γκρουπ δεν διαφοροποιείται. Το site τους θυμίζει μαρκίζα light σκυλάδικου με την ατάκα "rock για πάντα" να δεσπόζει! Κάποιοι από τους Ωρίωνες μάλλον δεν διαχειρίζονται καλά την όποια ιστορία τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άρη, όπως αντιλαμβάνεσαι, η συγκεκριμένη έκδοση δεν αφορά στον πολύ κόσμο, αφού το άλμπουμ έχει κοπεί μόλις σε 200 αντίτυπα· κάτι που σημαίνει πως στην αγορά διατίθενται ακόμη πιο λίγα. Τέτοιες, λοιπόν, εκδόσεις απευθύνονται στους συλλέκτες ηχογραφήσεων του ελληνικού ροκ και σε ορισμένους άλλους, που ενδιαφέρονται για την ιστορία του ηλεκτρικού τραγουδιού στην Ελλάδα.
    Επί τη ευκαιρία, όμως, ας πω πως, προσωπικώς, μέσα από τις κριτικές δεν κάνω δισκοπροτάσεις. Δεν είναι σκοπός της κριτικής (και σίγουρα δεν είναι της δικής μου) να στείλει πελάτες στα δισκάδικα, τους κινηματογράφους, τα βιβλιοπωλεία κ.λπ. – έχει παρεξηγηθεί, γενικώς, το πράγμα. Αλλά δεν θέλω, τώρα, να επεκταθώ.
    Κατά τα λοιπά, θα θυμάμαι πάντα τους Ωρίωνες για το «Κουρδιστά ανθρωπάκια», αλλά και για τους στίχους τού ανέκδοτου ο «Ήρωας»· τραγούδι που το είχα ακούσει στο ραδιόφωνο στο δεύτερο μισό των 80s(!), έχοντας μάλιστα σημειώσει σ’ ένα τετράδιο τα λόγια. (Για τα περί site δεν διαφωνώ. Είναι... χοντροκομμένο. Θα μπορούσε να ήταν πιο όμορφο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τους θυμάμαι. Παντελώς αδιάφορο έως άχρηστο group. Κυκλοφορίες σαν κι αυτή είναι καλό να γίνονται για να μας θυμίζουν την ιστορική ασημαντότητα του ελληνικού rock.

    --
    Σπύρος "spacefreak"

    ΑπάντησηΔιαγραφή