Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

VIBRAVOID minddrugs

Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του σε CD, η Anazitisi Records τυπώνει και σε βινύλιο το πιο πρόσφατο άλμπουμ των Γερμανών Vibravoid. Πρόκειται για μία μπάντα την οποίαν το ελληνικό κοινό – όσοι, τέλος πάντων, δεν νοιώθουν ξένοι προς τη σύγχρονη space/psych σκηνή – τη γνωρίζει αρκετά καλά, όχι μόνον από τις εμφανίσεις της στην ημεδαπή, αλλά θα έλεγα, ακόμη, και από την ήδη υπάρχουσα ελληνική δισκογραφία της (το άλμπουμ τους “A Poetry of Love” με τον Sky Saxon κυκλοφόρησε, πέρυσι, σε δύο εκδόσεις και σε 500 συνολικώς αντίτυπα από την Anazitisi, ενώ κι ένα 7ιντσο, το “You Keep On Falling” δόθηκε στις αρχές της χρονιάς από την Nowhere Street Music και το fanzine Gew-Gaw). Άρα, αναφερόμαστε σ’ ένα σχήμα που έχει ένα κάποιο hook στο ελληνικό κοινό· και όχι αδίκως, αν κρίνω από το παρόν “Minddrugs”.
Έχοντας μια δεκαετία απείρων live και καμπόσων κυκλοφοριών στην… πλάτη τους, οι Vibravoid επιτελούν με το παρόν LP το καθολικό τους χρέος. Πιάνουν το “Set the controls for the heart of the sun” από ’κει όπου το άφησαν οι Pink Floyd (στη ζωντανή side 2 από το “Ummagumma”) επεκτείνοντάς το όχι μόνον ως προς το χρόνο (εδώ 21:55), αλλά κυρίως ως προς το… χώρο, τη βοηθεία πρωτόγονων πλήκτρων και ηλεκτρονικών (mellotron, stylophone – το pocket σύνθι, που το χειρίζεσαι σαν να γράφεις σε notebook –, συν κάτι θερεμίνες…). Και βεβαίως είναι το rhythm section, τα τελετουργικά ντραμς και το μεγαλιθικό μπάσο (το “Set the controls…” είναι σύνθεση του μπασίστα Roger Waters ως γνωστόν) εκείνο που καθοδηγεί το κομμάτι, από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο, δημιουργώντας αδιαπέραστα ψυχεδελικά τείχη. Στέρεος, συμπαγής ήχος, καθαρά απόκοσμα φωνητικά, λαμπερή παραγωγή, αναλογική ευφράδεια και, προφανώς, «η» version αυτού του μυθικού κομματιού, η οποία, σημειωτέον, έρχεται ως φυσική συνέπεια της side 1· μία πλευρά, η οποία περιλαμβάνει τέσσερις πρωτότυπες συνθέσεις.
Η εισαγωγική 3λεπτη “Seefeel” μάς τοποθετεί αυτομάτως στο ηχητικό χάος των Vibravoid. Βαρύ psych track, με τις κιθάρες, να συνασπίζονται με τα σύνθια και τη φωνή στην παραγωγή μιας ρέουσας κατάστασης, κάτω από τις αλλεπάλληλες στρώσεις της οποίας (κατάστασης) βρίσκεται, ίσως, η… ψυχή των Electric Prunes. Το 12λεπτο “What you want” ξεκινά ως ένα κλασικό Barrett-ικό κομμάτι, πριν εξελιχθεί προς ένα space παραλήρημα, με υπαινιγμούς από Hawkwind (φυσικά) και Ash Ra Tempel, ενώ το 3 και 33 “Do it alright” που ακολουθεί, εισβάλει με μια ντραμιστική ομοβροντία, πάνω στην οποίαν ρέουν χαώδη φωνητικά, με τη θερεμίνη να κρατά, εδώ, πρωταγωνιστικό ρόλο. Το έσχατο “Lost intensity”, το πιο αφηρημένο κομμάτι του άλμπουμ, είναι ένα λυσεργικό ιντερλούδιο, λίγο πριν τον καταιγισμό του “Set the controls…”. Το τι ακολουθεί προσπάθησα να το περιγράψω… κι επειδή δεν τα κατάφερα νάτο εδώ πιο κάτω...
Επαφή: www.anazitisirecords.com

3 σχόλια:

  1. Τι hook βρε Φώντα;!!! Στη τελευταία τους εμφάνιση στην Αθήνα είμαστε 10 άτομα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου spacefreak. Το “hook” το έγραψα επειδή τρεις δίσκοι τους έχουν βγει στην Ελλάδα, από ελληνικά labels – οk, σε μικροποσότητες, άρα και για λίγους – ενώ οι τύποι έχουν παίξει εκτός από την Αθήνα, στην Τρίπολη και το Άργος. Εν πάση περιπτώσει είναι ένα γκρουπ που είναι γνωστό στο σχετικό ελληνικό κοινό, δεν είναι σαν τους Galapagos…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ... ή τους FLYING EYES, θα μου πεις και θα ΄χεις δίκιο -:)

    Καλή μας επιστροφή στο Athens misery.

    ΑπάντησηΔιαγραφή