Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ

Δεν πρέπει να αδιαφορούμε για τις προτιμήσεις του λαού. Εντάξει, με άλλες μπορεί να συμφωνούμε και με άλλες όχι, όμως το να τις αντιμετωπίζουμε αφ’ υψηλού και υποτιμητικά, τοποθετώντας τον εαυτό μας κάπου «έξω» από τους πολλούς, και κάπου «παραπάνω», δεν βοηθάει τα πράγματα. Απεναντίας, εκείνο που βοηθάει είναι το να προσπαθείς να εξηγήσεις τι βρίσκουν οι πολλοί, που δεν το βρίσκεις εσύ ενδεχομένως στα τραγούδια του Παντελίδη, αυτού του πηγαίου ταλέντου που άφησε ορφανό το λαϊκό τραγούδι πριν από δυο χρόνια.
Ο Παντελίδης είχε δικό του τρόπο να γράφει στίχους, αδιαφορώντας για τους γραμματικούς κανόνες. Έβαζε ας πούμε δυο ρήματα μαζί, «τρώγοντας» συνδέσμους, προθέσεις κτλ., κάθε δίστιχό του είχε αυτοδύναμο νόημα, δίχως να συνδέεται αναγκαστικά με το προηγούμενο ή το επόμενό του, κι εν πάση περιπτώσει μιλούσε τα ελληνικά που μιλούσαν και μιλάνε οι άνθρωποι της γενιάς του, με τη σιγουριά και την πεποίθηση πως, πρώτα απ’ όλα, γινόταν κατανοητός από τους συνομηλίκους του. Κι αυτό έχει σημασία.
Αλλά και μελωδίες ωραίες έγραφε ο Παντελίδης, ενώ είχε άποψη για το πώς θα ακούγονταν τα τραγούδια του, με λιγότερο ή καθόλου μπουζούκι, και με το βιολί, το κλαρίνο, τα πνευστά και τις κιθάρες, να καταλαμβάνουν όλο και περισσότερα μέτρα στις ενοργανώσεις του.
Ο πρόωρος χαμός αυτού του ανθρώπου –και είμαι πεπεισμένος γι’ αυτό που θα πω– στέρησε το λαϊκό τραγούδι από το μεγαλύτερο ταλέντο του εδώ και δεκαετίες (δύο τουλάχιστον). Ο άνθρωπος, που έκανε τραγούδι τον ίδιο το θάνατό του, δεν μπορεί παρά να έβλεπε πολύ μπροστά… Και υπό αυτή την έννοια όσοι αγαπάμε το λαϊκό νοιώθουμε χαμένοι διπλά και τρίδιπλα.
 

4 σχόλια:

  1. Από το facebook...

    Michael Polychronis
    Πάντως η πλύση εγκεφάλου όλων των συστηματικών μέσων να ξεπλυνουν το γεγονός ότι οδηγουσε μεθυσμενος (αν ηταν ενας κοινός θνητός θα τον ειχαν κρεμάσει στην αγχόνη των πανελαδικων) για μενα ακυρώνει την οποια αξια μπορουσε να αφήσει ως συγχρονος εν ζωή λούμπεν ελαφρολαικος

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Δεν έχουν καμμία σχέση αυτά με το γεγονός ότι πρόλαβε και έγραψε μερικά φοβερά τραγούδια.

    Modibo Camara
    Η μόνη μου διαφορά στη μουσική του παντελίδη και κατ'επέκταση σε όλες τις παρόμοιες μουσικές της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας είναι αυτό το και καλά μη πολιτικοποιημένο... όλα είναι αγάπη κι έτσι... τίποτε άλλο από όλη τη ζωή... και κυρίως τίποτε επίκαιρο... ΝΟΜΟΣ ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ. Κι ο Παντελίδης παρά το οτι ήταν αυτοδημιούργητος μουσικοστιχουργικά ήταν από την αρχή συμμορφωμένος με αυτή τη βαρετή συνθήκη η οποία βεβαίως σου δίνει μεροκάματο οκ... αλλά ό,τι σου δίνει απλά μεροκάματο σε καθιστά απλά αναλώσιμο. Ούτε στην εκκλησία δεν υπάρχει τόσο περιορισμένη θεματολογία. Σε καμία περίπτωση βέβαια δε δέχομαι οτι το λαϊκό τραγούδι γενικά είναι τόσο περιορισμένης θεματολογικής εμβέλειας όσο ο Παντελίδης και οι σύγχρονοί του που μοιράστηκαν τις βραδυνές πίστες στα μεγάλα στέκια της νύχτας.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Τα 4/5 του κλασικού λαϊκού τραγουδιού περιστρέφονται γύρω από τις ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων. Ελάχιστα αναλογικά είναι τα κοινωνικά τραγούδια. Η κατηγορία προς τον Παντελίδη είναι εντελώς έωλη και αστήριχτη. Εξάλλου ο άνθρωπος έφυγε νωρίς, και κανείς δεν ξέρει πως θα εξελισσόταν. Τα (ψευτο)κοινωνικά τραγούδια των (ψευτο)κουλτουριάρηδων συνήθως είναι της πλάκας.

    Modibo Camara
    Δεν κατηγόρησα τον Παντελίδη ... την εμπορική θεματολογία της ψευτολαϊκής μουσικής βιομηχανίας κατηγορώ...εκεί που οι επενδύσεις γίνονται με τα εκατομμύρια σε μια βραδυά...έτσι όπως φτιάχνονται και τα σκυλάδικα στην ιερά οδό. Υπάρχουν λαϊκές μουσικές στον κόσμο που όταν πιάνουν στο στόμα τους τη λέξη αγάπη και έρωτας το κάνουν με πολύ περισσότερη σύνεση και αυτοσυγκράτηση από αυτούς τους αχαλίνωτους ερωτιάρηδες στην Ελλάδα οι οποίοι είναι όλοι μπαρουτοκαπνισμένοι από την αγάπη και τον έρωτα αλλά όταν ανοίξουν το στόμα τους κατά καιρούς εκτός ωραρίου εργασίας αποδεικνύονται άλλα αντ'άλλων. Ο Παντελίδης ήταν όντως ταλέντο και ίσως θα μπορούσε να έχει πολλές διαφορετικές μουσικές διαστάσεις στην καριέρα του. Κατά πάσα πιθανότητα θα είχε υποθέτω... θα βαριόταν απεριόριστα αλλιώς.

    Ioannis Karr
    Μαζι με Οικονομοπουλο , The Boy και Παολα οτι πιο ποιοτικο εβγαλε τουτη η χωρα τα τελευταια 15 χρονια

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Άμα δε σ' αρέσει δεν πειράζει. Να μας πεις τι σου αρέσει όμως, για να δούμε τι εσύ εννοείς "ποιότητα"...

    Xaris Symvoulidis
    Συμφωνώ με κάθε λέξη. Και επαυξάνω με κάτι που είχα πει και παλιότερα εδώ, ότι το τραγούδι "Τα Σχοινιά Σου", αν το είχε τραγουδήσει ο Μητροπάνος, θα άρεσε και σε ανθρώπους που ακούνε μόνο έντεχνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Voltnoi Brege
    το προβλημα μου ειναι οι ενορχηστρωσεις, δεν μπορει να βρεθει ενας ελληνας mick harvey ας πουμε να παρει αυτα τα τραγουδια και να τα παει πιο περα; εχω συχαθει το ελαφρο μπουζουκο και το γλυκαναλατο σαξοφωνο, κατα τα αλλα συμφωνω απολυτα με το κειμενο σου

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Και όμως τις ενορχηστρώσεις για τα μέτρα του χώρου θα τις έλεγα πρωτότυπες. Πολύ λίγο ή και καθόλου μπουζούκι. Τρομπέτα, κλαρίνο, κιθάρες ακουστικές, ακορντεόν, βιολί... τι άλλο να έβαζε ο άνθρωπος;

    Voltnoi Brege
    είναι μια μίξη απόηχου σοφτ ροκ με σαξόφωνο κατσαρου με μπουζουκο πινελιές.
    Δεν ξέρω αν είναι η αισθητική του καλλιτέχνη ή επιβολή της εταιρείας ότι έτσι θα κανεις επιτυχία.
    Όπως και να έχει μια μουσική αντάξια των συγκινήσεων μας δεν ακούσαμε που λέει και ο Καρούζος.

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Διαφωνώ. Το "Θυμάμαι" π.χ. αποτελεί πρότυπο ενορχήστρωσης για το χώρο. Κάθε περαιτέρω παρέμβαση θα έπεφτε στο ψευτορόκ ή στο ανάξιο "έντεχνο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Hara Cumarioti
    Εμενα με ανησυχει οτι στην """"κατηγορια"""" των λαικων τραγουδιστων εχουν ενταχθει πολλοι κ πολλες που ισως δεν θεωρουνται καν λαικοι. Δεν μπορω να διανοηθω οτι εχει την ουδεμια σχεση ο συγχωρεμενος ο Παντελιδης με τραγουδιστες διαμετρηματος Αγγελοπουλου,Διονυσιου,Πιτσας Παπαδοπουλου κ αλλων. Η χροια,το ηθος που παραγει μια φωνη, η δυναμικη της κ παρα πολλα αλλα τεχνικης κ ερμηνευτικης φυσης καθοριζουν τον γνησιο λαικο απο καποιο αλλο στυλ. Τα κριτηρια ας ειναι πρωτιστως μουσικα κ ηχητικα!

    Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
    Να μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Ο Παντελίδης ήταν τραγουδοποιός (έγραφε μόνος του μουσικές και στίχους, ενώ τραγουδούσε κιόλας), δεν ήταν απλός τραγουδιστής. Στα τελευταία 30-35 χρόνια στο λαϊκό (και της πίστας) υπήρξαν λίγοι σαν την περίπτωσή του. Ο Αντώνης Βαρδής ήταν ένας (έγραφε συχνά και στίχους και τραγουδούσε), ο Χρήστος Κυριαζής ήταν ένας δεύτερος...

    Nikos Doukas
    Λαικός τραγουδοποιός. Και το τραγουδοποιός έχει μεγάλη βαρυτητα. Δεν ερμηνευε απλά. Κατά την άποψη μου ήταν πολυ μεγαλος και παρόλο που διεφερε απο τη "μαζα" των υπολοιπων τα λεγε με τον τροπο του και προσελκυε κόσμο και κοσμακι χωρις την πεπατημενη. Και εν τελη προσέλκυσε τελικα τόσο κοσμο. Μην ξεχναμε πως με μια κιθάρα και ενα βιντεακι στο γιουτιουμπ παρουσιαστηκε στον κοσμο. Δεν χρειαστηκε ούτε καν τα φτιασιδια της ενορχηστρωσης, που παρεπιπτωντως δεν ηταν καθολου άσχημα για αυτό το ειδος που υπηρετουσε. Εμένα προσωπικά μου άρεσε και συμφωνω με τα γραφομενα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο καλός ο μύλος όλα τ' αλέθει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή