Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

οβολοί

Αυτή η ιστορία με τη διενέργεια κατεπείγουσας έρευνας από την Εισαγγελία, σχετικά με τα δημοσιεύματα για την πτώχευση της χώρας είναι αστεία. Πώς είναι δυνατόν να χαρακτηρίζονται ως «ψευδείς ειδήσεις» ό,τι, στη σκέψη ουκ ολίγων επιφανών οικονομολόγων, αποτελεί το πλέον σίγουρο χαρτί; Υπό ποία έννοια είναι ψέμμα κάτι που μπορεί να συμβεί στο άμεσο μέλλον (δηλαδή σίγουρα θα συμβεί); Δηλαδή όταν οι «Κασσάνδρες» επαληθευτούν, τι θα γίνει με τους «ενόχους» της «διασποράς ψευδών ειδήσεων»; Θα βγουν από τη… φυλακή, θα τους ζητηθεί συγγνώμη και θα τους παραχωρηθεί το δικαίωμα να γράφουν τον καζαμία επ’ άπειρον; Ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Η χώρα από τη στιγμή που δεν μπορεί να δανειστεί, σήμερα, όπως δανείζονται όλοι οι υπόλοιποι (ή σχεδόν όλοι) είναι ήδη πτωχευμένη· κάπως σαν τους ετοιμοθάνατους στην εντατική, που δεν τους τραβάνε το σωληνάκι (συγγνώμη για το μη κοινωνικώς ορθόν της παρομοίωσης). Και θα είναι ακόμη περισσότερο μετά από τρία χρόνια, όταν θα χρωστά (χρωστάμε) μαζί με τους τόκους και τα «πακέτα σωτηρίας» καμιά πεντακοσαριά δισεκατομμύρια, σχεδόν το 150% του ΑΕΠ. Στην πιο απλή ερώτηση δεν απαντάει κανείς (από εκείνους που οφείλουν ν’ απαντήσουν εννοώ). Ποιος ηλίθιος θα δανείσει μία χώρα (την Ελλάδα), που θα οφείλει τα μαλλιοκέφαλά της (και δεν θα’ναι Αμερική ή Ιαπωνία); Η μόνη λύση (με ό,τι αυτή συνεπάγεται – θετικό ή αρνητικό) θα είναι η αναθεώρηση του χρέους (δηλαδή το σβήσιμο του μεγαλύτερου μέρους του) και, ενδεχομένως, ο καινούριος οβολός (αν ενοχλεί η δραχμή…).
Η Εισαγγελία από το να… κυνηγάει τους διαφόρους διεθνείς (κυρίως) οικονομολόγους, που δεν λένε ψέμματα – τουλάχιστον μέχρι ν’ αποδειχθεί ότι δε λένε αλήθεια – ας κυνηγήσει τους αληθινούς ψεύτες (αποδεδειγμένα αυτή τη φορά), που έχουν φλομώσει τη χώρα στην κοροϊδία το τελευταίο 9μηνο. Την κυβέρνηση του ΠαΣοΚ. Την κυβέρνηση τού «λεφτά υπάρχουν», την κυβέρνηση των «αυξήσεων πάνω από τον πληθωρισμό» και της «στήριξης του εισοδήματος», την κυβέρνηση των τριών «δεν» στο Ασφαλιστικό, την κυβέρνηση του… νεροπίστολου στο τραπέζι, που θα το είχε, εκεί, μόνο και μόνο για να τη φοβούνται οι κερδοσκόποι, την κυβέρνηση που δεν είχε σκοπό να καταφύγει στο ΔΝΤ (το χρησιμοποιούσε ως διαπραγματευτικό "ατού"), αλλά κατέφυγε μετά βαΐων και κλάδων, την κυβέρνηση των αλλεπάλληλων «πακέτων» (που κάθε φορά θα ήταν και τα τελευταία)…
Τι έχουμε ακούσει (και τι έχουμε δει και νοιώσει) αυτό το τελευταίο εννιάμηνο δεν περιγράφεται…

2 σχόλια:

  1. Αν δεν σβηστεί μέρος του "φανταστικού" χρέους είναι μαθηματικά βέβαιο πως η χώρα δεν αντέχει ακόμη κι αν χαρίσουμε ολόκληρους τους μισθούς κ τις συντάξεις κ πεθάνουμε της πείνας.Στη Ρωσία αναίμακτα χαρίσαν το 50% (ΟΚ Ρωσία είναι). Δεν πιστεύω να μας αφήσουν πρώτα να γίνουμε Αργεντινή με τίποτα, ούτε να πάμε στη δραχμή.
    κωστας παπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κώστα…
    Σωστά μιλάς για «φανταστικό» χρέος, καθότι δεν ξέρω πόσο απ’ αυτό έχουμε ήδη ξεπληρώσει (εννοώ το κεφάλαιο και όχι τους ληστρικούς τόκους). Η Ελλάδα, χώρα αναπτυξιακώς πεθαμένη, που δεν παράγει τίποτα (δηλαδή την έκαναν να μην παράγει τίποτα), παρά μόνο διαχειρίζεται (υπηρεσίες και πάσης φύσεως κεφάλαια) δεν έχει άλλη λύση από την αναθεώρηση – η οποία θα γίνει, αργά ή γρήγορα. Γιατί, το θέμα παίζεται και στο… αργά ή γρήγορα. Προς το παρόν εκείνο που μας νοιάζει είναι να καλοπιάσουμε τους δανειστές (να μη χάσουν τα πάντα δηλαδή) μπας και φιλοτιμηθούν να μας ξαναδανείσουν στο μέλλον… Την εισαγωγή νέου υποτιμημένου νομίσματος την προβάλλουν, όπως ξέρεις, από καιρό ακόμη και οι νεο-φιλελεύθεροι, οι υπέρμαχοι της αγοράς κτλ – ο Ανδριανόπουλος π.χ. –, ως ένα ενδεχόμενο, που δεν θα πρέπει εξ αρχής ν’ αποκλειστεί. Σίγουρα, τώρα, δεν πρόκειται να μας αφήσουν να κηρύξουμε επισήμως φαλιμέντο (είπαμε, έχουν να λαμβάνουν…), αλλά κάποια στιγμή στο μέλλον μην το αποκλείεις (έστω και ως «ποινή», έστω και για κάποιο διάστημα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή