Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

10+1 ελληνικά soundtracks

Ο Σεπτέμβριος, κατά παράδοση, είναι ο μήνας του κινηματογράφου. Κλείνουν τα θερινά σινεμά και ανοίγουν οι αίθουσες, αναπτύσσονται οι Νύχτες Πρεμιέρας, Σεπτέμβριο «πιάνει» πάντα το Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ για περισσότερο από 30 χρόνια, αυτό το μήνα, ξεκινούσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης… Το δικό μου μέλημα μπορεί να είναι η μουσική, αλλά επειδή το να συνδέσεις τον κινηματογράφο με τη μουσική είναι ό,τι πιο απλό, είπα να καταγράψω μερικές σύντομες σκέψεις για δέκα συν μία ταινίες που έχω αγαπήσει μέσα στα χρόνια και φυσικά για τα αντίστοιχα ελληνικά soundtracks (μουσικές επενδύσεις γραμμένες από έλληνες συνθέτες).
Είναι γνωστό πως υπάρχουν μέτριες ή και κακές ταινίες με καλά soundtracks (όπως και το αντίθετο) θεώρησα σκόπιμο όμως να αποφύγω τέτοιες επιλογές, γιατί –όπως θα έλεγε και ο Βασίλης Ραφαηλίδης μεταφέροντας τον Roland Barthes στην ελληνική κινηματογραφική κριτική– μια καλή μουσική σε μια κακή ταινία θα ήταν, απλώς, μια κακή μουσική, επειδή το κινηματογραφικό έργο νοείται ως αδιάσπαστο «ένα». Με «καλές» ταινίες, βασικά, θ’ ασχοληθώ εδώ στις οποίες και τα soundtracks ακολουθούν τη γενικότερη γραμμή…

Η συνέχεια… http://www.lifo.gr/team/music/51432

12 σχόλια:

  1. φώντα πολύ ωραίο το άρθρο σου στη lifo,και σωστή η επιλογή,θα πρόσθετα και το στο δρόμο και το στίγμα του σφέτσα,ειδικά ο δεύτερος είναι πάρα πολύ καλός και σχετικά άγνωστος και υποτιμημένος.Και μια ερώτηση,η φώτο στο άρθρο σου είναι δική σου,να δούμε και το πρόσωπο σου ,τόσα χρόνια σε διαβάζουμε να ξέρουμε και πως είσαι.
    Σ'ευχαριστώ
    ένας πολύ παλιός αναγνώστης σου
    Σ'ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου φίλε μου (όλοι οι παλιοί αναγνώστες –και οι καινούριοι, γιατί όχι;– είναι κάπως σαν φίλοι).

      Βασικά διάλεξα ταινίες (και όχι soundtracks). Και βεβαίως σ’ αυτές τις εξαιρετικές ταινίες συνέπεσε και τα soundtracks να είναι «ένα κι ένα»…

      Φυσικά υπάρχουν πολύ καλά soundtracks (Καπνίσης, Πλέσσας κ.λπ.) σε ταινίες που δεν λένε πολλά πράγματα… Δεν διάλεξα, όμως, απ’ αυτό το καλάθι.

      Διαγραφή
    2. Τελικά όμως η φώτο είναι δική σου?μια χαρα είναι αν ειναι.
      ο ίδιος

      Διαγραφή
    3. Αν δεν είναι δηλαδή δική μου δεν είναι «μια χαρά»; Πάντα θα είναι «μια χαρά» αυτή η φωτογραφία… και αυτό έχει σημασία.

      Διαγραφή
  2. Είμαι περίεργη να δω τι θα διαλέγατε κι από τα ξένα καλάθια...

    ΥΓ. 1 Καλό φθινόπωρο!
    ΥΓ. 2 Φέτος οι Νύχτες Πρεμιέρας έχουν αφιέρωμα στον Σταύρο Τορνέ! Ανυπομονούμε!
    ΥΓ. 3 Επιτέλους θα δούμε στην μεγάλη οθόνη το "On the silver globe" του Zulawski.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάλι από ταινίες θα ξεκινούσα… και θα ήταν μάλλον «περίεργες» οι επιλογές. Καλή ιδέα, να το έχω κατά νου, μήπως κάνω κάτι…

      Πολύ θα ήθελα να ξαναδώ Τορνέ σε σινεμά μετά από πάρα πολλά χρόνια…
      Για την ταινία του Ζουλάφσκι έχω ακούσει… Όσες ταινίες του έχω δει είναι φοβερές…
      Καλό φθινόπωρο και από ’μένα Lapsus digiti.

      Διαγραφή
  3. Γειά σου Φώντα
    Εγώ θα πρόσθετα στη λίστα και τη Φόνισσα του Φέρη σε μουσική του Στ.Λογαρίδη.
    Γιώργος Μα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά, δεν το συζητώ! Απλώς, επειδή δεν υφίσταται ολοκληρωμένο τυπωμένο soundtrack της «Φόνισσας» δεν θα ήθελα, για δύο επιλογές από τις 11, να μην υπάρχει κάποιο αντίστοιχο LP ή CD…

      Διαγραφή
    2. κάτι ακούγεται οτι ο δίσκος βγαίνει..μακάρι

      Διαγραφή
  4. "Θίασος" του Αγγελόπουλου με τη μουσική επιμέλεια του Κηλαηδόνη, "Ηλέκτρα" του Κακογιάννη με τη μουσική του Θεοδωράκη, "Ντάμα Σπαθί" Του Σκαλενάκη (και μόνο για τη σκηνή στα σκαλιά) με τη μουσική του Μαρκόπουλου. Από τα ανέκδοτα soundtracks μακρύς ο κατάλογος. Φόβος, Προσοχή Κίνδυνος, Δυο Ήλιοι Στον Ουρανό...μέχρι τα τραγούδια του Γιαπράκα για την φοβερή τρίτη ιστορία του "΄Ολα Είναι Δρόμος"του Βούλγαρη.

    Ι.Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε βρίσκω πολύ «μέσα» και χαίρομαι γι’ αυτό! Τα περισσότερα απ’ αυτά τα σκέφτηκα (ακόμη και τον Γιαπράκα – ναι!). Το μόνο που δεν λογάριασα ήταν το «Ντάμι Σπαθί»… επειδή η ταινία είναι καλογυρισμένη, αλλά είναι βαρετή – κι εγώ διάλεξα ταινίες πρώτα… Σκοπεύω, όμως, να κάνω κάτι για τον Σκαλενάκη με αφορμή τον πρόσφατο θάνατό του…
      Ο «Θίασος» με προβλημάτισε περισσότερο απ’ όλα όσα αναφέρεις. Ήθελα να έχω στη λίστα μία ταινία από τις πρώτες του Αγγελόπουλου των οποίων είμαι διαχρονικός fan (δεν είμαι fan δηλαδή των μετέπειτα ταινιών του, που συμπίπτουν με τα soundtracks της Καραΐνδρου), αλλά θα έπρεπε να βγάλω κάποια από τις υπόλοιπες (και τους υπόλοιπους συνθέτες), προκειμένου να έχω ανάμεσα και τον Κηλαηδόνη… Εκεί δυσκολεύτηκα.

      Διαγραφή
    2. Μεγαλέξανδρος του Χάλαρη
      Ρεβάνς του Παπαδημητρίου
      Νοκ Άουτ του Χατζηνάσσιου

      Παρεμπιπτόντως υπάρχει κανείς που να έχει δει το Συμπόσιο του κολλάτου ή εστω να μας δείξει φωτογραφίες,αφίσες,κάτι τελος πάντων?
      Γιώργος

      Διαγραφή