Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΣΑΜΗΣ ανάληψις

Τον Λάμπρο Τσάμη τον γνωρίζω από τα eighties (από τις μπάντες με τις οποίες εμφανιζόταν ή ως R.R. Hearse) και από τα nineties ακόμη περισσότερο – και προσωπικά πια, αφού είχαμε υπάρξει συνεργάτες στο Jazz & Τζαζ.
Νομίζω πως είναι γνωστή, χοντρικά, στους φίλους του ελληνικού ροκ η πορεία του Λάμπρου στη μουσική –και αν δεν είναι, τότε «χτυπήστε» το όνομά του στο discogs π.χ., για να τη δείτε–, χωρίς να είναι το ίδιο γνωστές (στον ίδιο βαθμό εννοώ) και οι απόπειρές του στη συγγραφή, είτε ως γραφιάς μουσικών θεμάτων είτε και γενικότερα ως λογοτέχνης. Ναι και αυτό το τελευταίο βεβαίως, όσο… too much ή βαρύγδουπο και αν ακούγεται (και γιατί ν’ ακούγεται «too much ή βαρύγδουπο» δηλαδή;). Ο Λάμπρος «έχει πένα» και είναι ταλαντούχος και σ’ αυτόν τον τομέα.
Προσφάτως (Νοέμβριος 2017) κυκλοφόρησε ένα μικρό βιβλίο από τις εκδόσεις Τυφλόμυγα, με τέτοια (λογοτεχνικά εννοώ) κείμενα του Λάμπρου Τσάμη επιλεγμένα από ’κείνα τα χρόνια. Όπως διαβάζουμε στον πρόλογο:
«Όλα τα κείμενα (και τα σχέδια) γράφτηκαν σε σελίδες ημερολογίων κατά το χρονικό διάστημα 1987-1995, μεταξύ Αθήνας, Αγίου Όρους, Κρήτης και Μεσολογγίου. Τα περισσότερα απ’ αυτά δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά εκείνης της εποχής όπως: Merlins Music Box, Brazil, Orange Skies, In Those Days, Photocopy Memories και Speak, ενώ κάποια άλλα παρέμεναν μέχρι σήμερα ανέκδοτα». Δέκα έξι απ’ αυτά τα κείμενα λοιπόν σκορπίζονται στις 59 σελίδες του βιβλίου.
Τι είναι εκείνο που χαρακτηρίζει τη γραφή τού Λάμπρου Τσάμη; Είναι η ποιητικότητα βασικά, που διαπερνά τις παραισθητικές, εκστατικές ή ονειρικές περιγραφές. Οι αναφορές δηλαδή στη fiction πλευρά της λεγόμενης «ψυχεδελικής λογοτεχνίας» είναι προφανείς και όχι μόνο στην παγκοσμίως αναγνωρισμένη μορφή τους (Alan Watts ή Carlos Castaneda για παράδειγμα), μα ακόμη και στην ελληνική (στο περίφημο «Πεγυότλ» του Σπύρου Μελά θέλω να πω).
Ο Τσάμης, που γράφει με αληθινό οίστρο, αλλά όχι με ξινή μεγαλοπρέπεια –καθότι είναι απλός, ουσιαστικός και εμπνευσμένος στις περιγραφές του– δίνει ένα «διαμαντάκι» αυτού του τύπου της λογοτεχνίας, τα σχετικά κείμενα της οποίας (λέμε πάντα για την ελληνική εκδοχή της) μετριούνται στα δάχτυλα τού ενός χεριού.
Επαφή: tflmg@yahoo.gr

1 σχόλιο:

  1. Σαν απλη αναγνωστης εχω επισημάνει όλα αυτα αλλά εσυ ως ειδικος τα επιβεβαιωνεις. Ειναι απόλαυση το βιβλιο το διαβασα non stop.!!!! Απο οτι μου ειπε στην παρουσιαση εχει κι άλλα κειμενα τετοια ως επισης και σκιτσα, Μακάρι να δούμε και νεο βιβλίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή