Παρασκευή 4 Μαΐου 2018

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 93

3/5/2018
Πέθανε χθες στα 81 του ένας σημαντικός ιταλός τραγουδοποιός, ο Tony Cucchiara (Τόνυ Κουκιάρα).
Ο Cucchiara έγινε πολύ γνωστός στα σίξτις, όταν άρχισε να τραγουδάει φολκ σκοπούς της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Σικελίας, παράλληλα με αμερικάνικα κομμάτια (μεταγραμμένα στα ιταλικά) των Peter Paul and Mary, Phil Ochs, Pete Seeger, Eric Andersen κ.ά. μαζί με τη γυναίκα του Nelly Fioramonti (οι δυο τους έγιναν γνωστοί ως Tony & Nelly κατά τo πρότυπo των… Ian & Sylvia, Richard & Mimi Farina, David And Marianne Dalmour και τόσων άλλων).  
Έγραψε ή συνέγραψε και ποπ τραγούδια ο Cucchiara, που είπαν ο Little Tony, o Mario Zelinotti (το φοβερό “Il conto torna”, που τραγούδησε στα ελληνικά και ο Τέρης Χρυσός ως «Η σκέψις μου») κ.λπ. Μάλιστα, το 1971 ο Tony Cucchiara θα τραγουδήσει το “Vola cuore mio”, μεγάλη επιτυχία, που θα το πει και ο Δάκης στην Ελλάδα (στα ιταλικά κι αυτός).  
Σπουδαίος, που όσο τον ψάχνεις τόσο περισσότερες τραγουδάρες του εντοπίζεις…  

3/5/2018 
Κάτι κοινό είχαν/έχουν η Σώτη Τριανταφύλλου με τον Αμβρόσιο, που αθωώθηκαν, το οποίο δεν το είχε ο Παστίτσιος...

2/5/2018 
Το O Lucky Man! (1973) του βρετανού σκηνοθέτη Lindsay Anderson (από τους πρωτεργάτες του free cinema) είναι μία από τις πιο συναρπαστικές ταινίες που έχω δει ποτέ. 
Μια αφηνιασμένη σάτιρα τού σύγχρονου τρόπου ζωής (του «σύγχρονου» για το 1973, αλλά και του παντοτινού), έτσι όπως καθοδηγείται αυτός από τις ιδιοτροπίες του καπιταλισμού – που ακόμη και στις πιο δύσκολες καμπές του έχει τον τρόπο να ανασυντάσσεται οργανωμένος πίσω από γελοία, αλλά εγκληματικά ολοκληρωτικά καθεστώτα.  
Για όλα αυτά μιλάει το O Lucky Man! (παίζει ο Malcolm McDowell) μ’ έναν τρόπο κινηματογραφικά εντυπωσιακό, αφήνοντας τη μουσική τού σπουδαίου Alan Price να δρα ζωντανά και σχολιαστικά, όπως ο χορός στο αρχαίο δράμα, υπογραμμίζοντας την ουσία και το ζητούμενο της δράσης.  
Το σάουντρακ το είχα αγοράσει ως «εισαγωγής», στις αρχές του ’80, όταν είχα δει για πρώτη φορά την ταινία, αλλά αργότερα το αντικατέστησα με «ελληνικό» (δικιάς μας κοπής δηλαδή), επειδή είχε gatefold cover με τους στίχους μέσα, φωτογραφίες κ.λπ. 

2/5/2018 
Το χάλι με σχεδόν όλα τα ιντερνετικά ειδησεογραφικά σάιτ έχει να κάνει μ’ εκείνο το κομμάτι, που αποκαλείται «ροή ειδήσεων». Εκεί προβάλλονται τα πάντα, χωρίς κανένα φίλτρο σημαντικότητας ή σοβαρότητας, καθώς μπορεί να εξισώνονται οι ειδήσεις για έναν πόλεμο με θύματα π.χ., με το τι κάνει ή δεν κάνει ένα ξέκωλο στην Αμερική. Έτσι, είσαι αναγκασμένος (σε αναγκάζουν) να διαβάζεις, ως τίτλους, ακόμη κι εκείνα τα «νέα», που από τη φύση τους είναι μόνο για ροχάλες.
Αυτή η παρακμή δεν υπήρχε στις εφημερίδες, εννοείται. Τι υπήρχε; Υπήρχε η στήλη των «κοινωνικών», που είχε κι ένα γούστο, όταν την έγραφε π.χ. η Φωφώ Βασιλακάκη στην πάλαι ποτέ Ελευθεροτυπία ή ακόμη και ο Ίακχος (στον Ταχυδρόμο), που έβγαζε και γέλιο (με τις αρλούμπες που διάβαζες).  
Τώρα; Τώρα όλα τα κνώδαλα και τα ζωντόβολα της Αμερικής τύπου Καρντασιάν, Χαντίντ κ.λπ., τα τρώμε στη μούρη ως «ροή ειδήσεων», μαζί με το… καβούρι, που, ενώ τηγανιζόταν, ζωντάνεψε κι έφαγε τα λαχανικά στο τηγάνι!  
Ποτέ πριν η πιο απύθμενη γελοιότητα δεν συναγωνιζόταν, τόσο σθεναρά, την πιο επικίνδυνη ηλιθιότητα - με τις δυο τους (γελοιότητα και ηλιθιότητα) να στοχεύουν κατ' ευθείαν στα νεύρα και τη νοημοσύνη μας. 

30/4/2018 
Υπάρχουν ορισμένοι αφελείς που νομίζουν πως αν βρίσουν τον Τραμπ και ειρωνευτούν τη γυναίκα του (την κούκλα γυναίκα του) αυτομάτως θα μετατραπούν σε προοδευτικούς, ίσως δε και σε επαναστάτες (της δεκάρας). Είναι αυτοί οι αφελείς, σαν την (και ανεκδιήγητη συγχρόνως) Ρέα Βιτάλη, του Προταγκόν, που αναρωτιούνται… «Έχει αυτή η εικόνα (σ.σ. η εικόνα του ζεύγους Τραμπ) καμία σχέση με την “Αμερική” της εφηβείας μας; Της πρωτοπορίας, των ρευμάτων, του αύριο στο διηνεκές;»!!
Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλουν να παραστήσουν ορισμένοι.  
Τι σχέση έχει η Αμερική της πρωτοπορίας και των… ρευμάτων (κλείστε καμμιά πόρτα μην πλευριτώσετε εσείς οι… προχωρημένοι) με τα προεδρικά ζευγάρια; Πότε, δηλαδή, τα ζευγάρια συμβόλισαν το ρηξικέλευθο; Εκτός και αν η Βιτάλη θέλει να μας πει, αλλά ντρέπεται, για τη βλαχάρα απ’ το Τσικάγκο και τον άντρα της που μακέλεψε Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Σομαλία, Υεμένη, Λιβύη και Συρία (εφτά χώρες σε οκτώ χρόνια – μια χαρά τα κατάφερε ο Αφροαμερικάνος!).
Λοιπόν, μάγκες μου, τελειωμένα πράγματα. Εμένα σαν Έλληνα μ’ ενδιαφέρει, ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, πώς ένας αμερικανός πρόεδρος πολιτεύεται στο εξωτερικό και όχι στο εσωτερικό. Κι αυτό που βλέπω με τον Τραμπ είναι πως πρόκειται, ΕΩΣ ΩΡΑΣ, για τον πιο ειρηνόφιλο πρόεδρο της Αμερικής από το ’50 και μετά. Αφήνω κατά μέρος τα διεθνή οικονομικά, που και αυτά τα χειρίζεται μια χαρά.
Τώρα, ας κάτσουν οι αστείες ακκιζόμενες και οι ταγοί της ηθικής ν’ ασχοληθούν με τις σχέσεις του με τις πορνοστάρ και με το αν ξερίζωσε το δέντρο που φύτεψε με το γάλλο λιμοκοντόρο έξω απ' το Λευκό Οίκο… 

29/4/2018
Άκυρο ρε αχαΐρευτοι, άκυρο. Δεν πέθανε ο πατέρας του Αποστόλη Τότσικα, Γιάννης. Πέθανε ο Γιάννης Τότσικας… τελεία. Πρωταγωνιστής στην Αναπαράσταση (1970) του Αγγελόπουλου, με φοβερή φάτσα aggressive, αξούριστου χωριάτη, που έμεινε ανεκμετάλλευτη, γενικότερα, από το ελληνικό σινεμά. RIP. 
Ο γιός; Όπου τον έχω δει αβαθής και επιφανειακός. Μόνο για εξώφυλλα στο Τηλέραμα και στο Τιβιζάπινγκ… Τίποτα ιδιαίτερο…

29/4/2018
Μας γ@μήσατε τα πρέκια μ’ αυτό το «διπλό φονικό στην Κύπρο», που προβάλλεται σήριαλ πρωτοσέλιδο εδώ και κάτι μέρες. Προσωπικά δεν έχω διαβάσει ούτε γραμμή. Και ποτέ δε διαβάζω τέτοια θέματα, καθώς ο κόσμος σκοτώνει από την εποχή του Κάιν και τίποτα νεότερο δεν υπάρχει επ' αυτού… Τουλάχιστον αν γινόταν τραγούδι (σαν του… καημένου του Αθανασόπουλου) μπορεί και να μ’ έπιανε το φιλότιμο να το ακούσω…

29/4/2018
Κλειστό το κέντρο, λέει, λόγω του «Ποδηλατικού γύρου της Αθήνας» – ήτοι, ένα ακόμη χτύπημα στην ελεύθερη, κυριακάτικη, μετακίνησή μας.
Ποδηλατικοί γύροι, μαραθώνιοι, ημιμαραθώνιοι, τέταρτα του μαραθώνιου, ου μην αλλά και όγδοα κι άλλα… κυνηγητά στις γειτονιές και στο Πεδίο του Άρεως, Αγώνες δρόμου και περιπάτου Greece Race for the Cure, Γύροι Αθήνας και άλλες τέτοιες τρίχες.
Δεν αρκούν, φαίνεται, τα ζόρια στη βδομαδιάτικη μετακίνησή μας… κάτι συμβαίνει Κυριακή παρά Κυριακή και μας κλείνουν μέσα τις ώρες που θέλουμε να βγούμε.
Σώνει και καλά δηλαδή να τρέχουμε σα ζουρλοί, λες και δε μας φτάνουν οι καθημερινές τρεχάλες, ή να κάνουμε χιψτεροποδήλατο μαζί με τους… καμένους Αθηναίους.

27/4/2018
Πριν λίγο καιρό, στις 8 Απριλίου, έφυγε από τη ζωή ένας σημαντικός σαξοφωνίστας της τζαζ, ο Nathan Davis (στα 81 του). Το είχα μάθει εκείνες τις μέρες, ήθελα κάτι να γράψω, αλλά στην πορεία το ξέχασα… Και το ξαναθυμήθηκα τώρα. 
Οι δίσκοι του Nathan Davis, τουλάχιστον εκείνοι των δεκαετιών του ’60 και του ’70, είναι απίστευτα σπάνιοι και με πολύ μεγάλη τύχη θα βρει κάποιος κάτι ν’ αγοράσει με τιμή γύρω στα 100 ευρώ – καθότι «φεύγουν» με 200άρια, 300άρια και βάλε! Δεν ξέρω γιατί… Ίσως γιατί από το 2000 και μετά οι ηχογραφήσεις του έγιναν εντελώς hip, αφού με την αναζωογόνηση του ενδιαφέροντος για τη soul jazz προσπέρασαν άλλους και βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Μάλιστα, εκείνη την εποχή, περί το 2000, είχα αγοράσει και τη φοβερή reissue τού “The Hip Walk” (πρώτη έκδοση στη γερμανική SABA το 1965), που κάποιοι την πουλάνε τώρα ένα κατοστάρικο!  
Ο Nathan Davis, που έχει αφήσει έξοχα άλμπουμ, έκανε μεγάλη καριέρα (και) στην Ευρώπη και εκτός των άλλων παίζει τενόρο, σοπράνο και φλάουτο στο συγκλονιστικό “Swinging Macedonia” του Dusko Goykovich, που είχε πρωτοβγεί στη Δυτική Γερμανία το 1967…

27/4/2018
Αυτοί οι ξεφτιλοξεφτίλες οι «θεσμοί» οκτώ χρόνια τώρα μας κοροϊδεύουν με το ζήτημα του λεγόμενου «χρέους», το οποίο φυσικά οι ίδιοι δημιούργησαν με τα τσιράκια τους, τους ντόπιους ολιγάρχες, τραπεζίτες, αεριτζήδες κ.λπ.
Είναι δε σίγουρο πως θα εξακολουθήσουν να μας κοροϊδεύουν, καθότι ούτε έξοδος από τα μνημόνια προβλέπεται (αυτό που θα συμβεί τον Αύγουστο θα είναι ένα τίποτα), αφού όλα τα εκατοντάδες προηγούμενα μέτρα θα συνεχίσει να εφαρμόζονται και μάλιστα με μεγαλύτερη σφοδρότητα (και με νέες… μεταρρυθμίσεις σε συντάξεις, αφορολόγητο, αγορά εργασίας κ.λπ.), ενώ κάθε δεκάρα υποτιθέμενης «ελάφρυνσης» θα είναι βαμμένη με αίμα.
Συνεχίζουμε τελειωμένοι…

7 σχόλια:

  1. Σχόλια από το facebook περί... ποδηλατικού γύρου Αθήνας...

    Sakis Bwanas
    ψες στις 11μμ τηλέφωνο από μαγαζάτορα να αναβάλλουμε το dj-set γιατί στο κέντρο προβλέπεται ερημιά λόγω του "πενθημέρου" και του ποδηλατικού γύρου! το πράγμα αρχίζει και ξεφεύγει από το γραφικό και γίνεται επικίνδυνο...

    George Arvanitakis
    Πόσο δίκιο έχεις ρε Φώντα! Λίγες ώρες δήθεν χαλαροτητας είναι διαθέσιμες για τους εργαζόμενους, κι αυτές είναι τα πρωινά της Κυριακής. Κι αν τους έβλεπες πώς καμαρωναν γελαστοι πάνω στα ποδήλατα. Λες και κέρδισαν το Νόμπελ αστροφυσικης να'ουμ...

    Stelvis Kazaspintis
    Ετσι και εγω ας πουμε αφου δεν υπαρχουν ανοικτα κεντρα ξιφασκιας στην Ελλαδα οπως το Παρισι και την Πραγα να παρω τους φιλους μου με την εξαρτηση ξιφασκιας και τα σπαθια και να παμε να κανουμε ολοημερο τουρνουα εξω απο τις καφετεριες της Αγια Ειρηνη ή σε οποια αλλη πλατεια θα πινουν οι ποδηλατες τον καφε τους να μη μεινει ουτε οδοντογλυφιδα πανω στα τραπεζια

    Salatas Nektarios
    για αυτήν την περίπτωση , μπορώ να συμμετέχω κι εγώ με εξοπλισμό βοιδόπουτσας;

    Stelvis Kazaspintis
    Το χουν παραγαμησει πλεον και αναρωτιεμαι γιατι δεν πανε να κλεισουν ενα γηπεδο να τρεχουν γυρω-γυρω και αυτοι και οι διαφοροι τρεχτες. Θελουν και ποικιλια στην διαδρομη σε μια χωρα που τους εχει χεσμενους απο παντα οπως και τα περισσοτερα αθληματα

    Stefanos J Zissopoulos
    Φανταστήτε ο κάθε χομπίστας να έκανε το χόμπυ του στον δημόσιο χώρο αποκλείοντάς τον

    Giorgos Stamatopoulos
    Κάποιες Κυριακές έχω ξυπνήσει και το τετράγωνο που μένω ήταν αποκλεισμένο...ούτε πεζός δεν μπορούσα να φύγω απ το σπίτι μου χωρίς να περάσω μέσα απ τον αγώνα των πρωταθληταράδων...

    Τάκης Σπετσιώτης
    άλλο φαινόμενο κοινωνικής ψυχοπαθολογίας των ημερών μας

    Nikos Zervos
    KOINONIKES......MALAKIES

    Salatas Nektarios
    Αλητεία ~

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Modibo Camara
      συμφωνώ αν και η συντρηπτική πλειοψηφία των πολιτών είναι καμμένη ακριβώς γιατί συνοστίζεται στους δρόμους με αυτοκίνητα αντί για ποδήλατα...ιδίως την Κυριακή

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Δεν κάνουν τα ποδήλατα για την Αθήνα. Δεν είναι φλατ. Έχει ανηφόρες. Θα σου φύγει ο κώλος ν΄ ανέβεις από το Μοναστηράκι στο Χίλτον.
      Εκτός αν το βάλεις στο Μετρό. Άλλη μαλακία αυτή.

      Modibo Camara αν κάνεις ποδήλατο για sight seeing ναι αλλά αν είσαι ποδηλάτης όλα αυτά που λες δεν ισχύουν... οπότε κρατήστε εσείς τους κώλους σας κι αφήστε μας εμάς να κάνουμε ποδηλατάκι... όχι να κλείνουμε όμως την κυκλοφορία εννοείται αυτό.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Υπάρχουν διάφοροι μαζόχες που τη βρίσκουν με την ταλαιπωρία. Ας κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει τέλος πάντων - εγώ να μην τον έχω στην καμπούρα μου.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Και κουβέντα με σύγχρονο ποδηλάτη δε θέλω να πιάσω εδώ πέρα, γιατί θα έχω να πω πολλά.... και δε θέλω να πω τίποτα.

      Michalis Matthaiou
      Άμστερνταμ πίκι,πίκι ραμ!

      Modibo Camara
      σιγά μη σου πέσει ο κώλος και με την κουβέντα

      Michalis Matthaiou
      Kάνε πεταλάκι να ξεχαρμανιάσεις,κι άτμισε με γευση τζιτζιμπύρας όταν πίνεις τον μοκατσίνο στεβια λάτε αρπέτζιο μα νον τρόπο,να φτιάξεις εσυ ψηλό κώλο :D

      Modibo Camara
      εσύ τι παριστάνεις τώρα; το κουνούπι στο αυτί μου; δε πας να γαμηθείς να ξανανιώσει ο κώλος σου λέω εγώ

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Modibo Camara Το τραβάς και πλέον παραφέρεσαι. Σου έδωσα τη δυνατότητα ν' αποχωρήσεις διακριτικά και δεν την εκμεταλλεύτηκες. Άμε τώρα στο καλό.

      Michalis Matthaiou
      Για κουνούπι σου πέφτω κατάτι πιο ογκώδης.Αλλά άκου ένα χίψτερ τρίβια να σε φτιάξω.Στην Ολλανδία αν το δηλώσεις σε θάβουν με τον κώλο έξω για να παρκάρουν οι άλλοι ποδηλάτες τα ποδήλατα,κοινωνική προσφορά μιλάμε

      Michalis Matthaiou
      Modibo Camara ίσιωνε μωρή τρελομπετούγια μη σε πάρω σοβαρά... :D

      Διαγραφή
    2. Μια χαρα πας με ποδηλατο παντου στην Αθηνα.Ολα τα αμαξια ειναι παρανομα, κυκλοφορουν παρανομα και καταπατουν τα ανθρωπινα δικαιωματα.Το νεφος που υπηρχε για δεκαετιες πανω απο την Αθηνα εχει σκοτωσει 100ανταδες αποδεδειγμενα,για την βενζινη στο ρεζερβουαρ που βαζεις εχουν γινει ολοι οι συγχρονοι πολεμοι,οι μισοι αναπηροι που θα συναντησεις παλι απο το αμαξι ειναι,σου βαζουν φορους και τεκμηρια,και ξοδευεις και πολυτιμο νερο για να το πλυνεις.Το αυτοκινητο ειναι σκλαβια

      Διαγραφή
    3. Μην ντρέπεσαι ν' αφήνεις το όνομά σου από κάτω (ή από πάνω) έτσι ωραία που τα γράφεις...

      Διαγραφή
  2. Σχόλια από το facebook περί ιντερνετικών ειδησεογραφικών sites...

    Nikos Fotakis
    Φυσικά, γιατί οι εφημερίδες - όπως όλα τα έντυπα - έχουν συγκεκριμένο χώρο, οπότε ό,τι μπαίνει είναι αποτέλεσμα επιλογής, αξιολόγησης κλπ. Όταν δεν έχεις ένα τέτοιου είδους όριο - αλλά έχεις από πάνω το άγχος να ανεβάζεις συνέχεια "ειδήσεις" το αποτέλεσμα είναι αυτός ο πολτός που περιγράφεις.

    Salatas Nektarios
    εντάσσεται στην επιχείρηση "κιμαδοποίηση εγκεφάλου"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το facebook περί O Lucky Man!...

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Το είχα δει τότε που βγήκε σε συνοικιακό σινεμά. Δεν είχα καταλάβει τίποτα, αλλά θεώρησα τον μακντάουελ και τη μουσική "δικά μου".

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    https://www.youtube.com/watch?v=uc0nBlSNyvE
    Alan Price - Poor people ( O lucky man! ).wmv

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Δεν έχει λογικό ειρμό η ταινία, αλλά όλα αυτά τα απίθανα που συμβαίνουν κάπου καταλήγουν - και δεν εννοώ στο εντελώς απομυθοποιητικό τέλος. Μεγάλη ταινία, που πρέπει να τη δεις (ο καθένας δηλαδή) νηφάλιος και με μεγάλη προσοχή.

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Είχα δει και το If.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Πιο απλό στη σύλληψή του. Και γι' αυτό είχε κάνει και πολύ μεγάλη εντύπωση στα late sixties. Το O Lucky Man! είναι λίγο πιο μεταγενέστερο και πολύ πιο σύνθετο σα φόρμα.

    Αλέξανδρος Κατσαούνης
    Κι εγώ έχω την ελληνική κόπια. 2 ευρώ, απο παλιατζίδικο.

    Andreas Mandas
    Μεγάλη ταινια... Ωραιο Soundtrack

    ΑπάντησηΔιαγραφή